Ezechiël: profeet en priester

Menigeen kent de profeet Ezechiël alleen als de man van de dorre doodsbeenderen. Maar wat was zijn achtergrond? In wat voor tijd en situatie sprak hij zijn woorden? En vooral: hoe heeft hij dit alles zelf beleefd?

We zullen beginnen in hoofdstuk 1, om te zien wat deze ziener bewogen heeft. Hoe is het begonnen? En wat kunnen de visioenen van deze profeet betekenen voor ons vandaag? Immers, al wat te voren is geschreven, dat is opgetekend tot ons onderricht, opdat wij in de weg van de vertroosting en de volharding der Schriften de hoop zouden vasthouden. Ezechiël is de profeet van de ballingschap, het einde, de weg die doodloopt. Maar Ezechiël is ook de profeet van de wederoprichting, de volgende bladzijde na de totale ondergang. Er is leven na de ballingschap, en zelfs: er is leven in de ballingschap. We kunnen zelfs zeggen (en het is fascinerend dit te gaan ontdekken): hier, in dit boek vinden wij de grenzeloze genade. Ezechiël gaat verder dan de meeste profeten die voor hem gesproken hebben. Hij is de godsgezant, die grenzen overschrijdt. En om het boek Openbaring te kunnen verstaan, is het goed (en hard nodig) dat we zicht krijgen op de grondmotieven van deze profeet. We zullen vooral aandacht geven aan de eerste drie hoofdstukken, maar ook aan hoofdstuk 16 (de toekomst van Sodom).

deel 1

deel 2

deel 3