De geschiedenis van de Vereniging begint in 1907. Op zondag 1 september 1907 nemen de heren Plak, Scheffer, Pieterse, Koster, Munster en Borr het besluit een zondagsschool op te richten. De heren laten er geen gras over groeien en op 8 september 1907 wordt voor het eerst een zondagsschool gehouden in gebouw Diligentia op de Kruiskade in Rotterdam waar 100 kinderen verschijnen.
1908
Naaikrans Tabitha wordt als onderafdeling van Eben-Haëzer opgericht. De dames van Tabitha zorgen jaar op jaar rond Kerstmis voor warme kousen en onderkleren voor de arme kinderen.
1911
Zondagsschool wordt gehouden in de gemeenteschool aan de Crispijnlaan 105. Daarvoor zetelt de zondagsschool in de Raamstraat en vervolgens in de Bloemstraat. Op 6 mei 1911 wordt de Koninklijke goedkeuring voor de vereniging verkregen.
1919
E. Plak, die enige tijd voorzitter is geweest, is inmiddels overleden. J. de Goede sr., die ooit eens als voorbijganger door de heer E. Plak gevraagd was te helpen bij een kapot slot van de deur van de zondagsschool, is hem opgevolgd.
1920
Tot nu toe wordt aan één grote groep kinderen van 4 tot 14 jaar hetzelfde verhaal verteld. Inmiddels is men tot andere inzichten gekomen en is men ertoe overgegaan de kinderen in leeftijdsgroepen in te delen.
1932
Op 29 mei 1932 wordt een tweede zondagsschool geopend in de openbare school Hildegardisstraat 8 waar men van 10.30 tot 11.30 uur bijeenkomt. Inmiddels is er een bijbelcursus (als voorbereiding voor de zondagsschoolmedewerkers) op woensdagavond. Men ervaart dit als grote zegen. Rond de 160 kinderen bezoeken thans de zondagsschool. Het bestuur bestaat uit de heren J. de Goede sr, C.W. van Hoeven, A. Scheffer, T. Wilkes, J. van Munster, J. van de Sluijs, A. de Kraaij, W. Haak, J. de Goede jr. Het vijfentwintigjarig bestaan wordt gevierd met een wijdingsavond en een …. feestavond. De secretaris, de heer C.W. van Hoeven zegt in zijn gedachteniswoord: “Hoe prettig kunnen de zondagen zijn en hoe heerlijk, de kinderen te mogen ontvangen en tot Jezus te leiden, heerlijke Kerstfeestvieringen, prettige Jaarfeestvieringen.”
1935
Op 7 april 1935 wordt aan de Molenwaterweg 24 een nieuwe zondagsschoolafdeling geopend: de derde plaats waar Eben-Haëzer zondagsschool houdt.
1940
Na de Crispijnlaan heeft men vervolgens zondagsschool gehouden in Kruiskade 47, Lijnbaanstraat 26 en Westersingel 55 tot in 1940 als plaats de Gaffeldwarsstraat 5 wordt toegewezen. Ook wordt er zondagschool gehouden in de Delfgaauwstraat vanaf 1940.
1942
Het 35-jarig bestaan wordt gevierd in gebouw “De Samaritaan” aan de Linker Rottekade 99b, op 9 en 10 september. Voor de kinderen wordt er op zaterdag 12 september een speciale middag georganiseerd.
1945
In juni van dit jaar wordt de vijfde afdeling geopend in de Van Meekerenstraat 21. Zo’ n 450 kinderen bezoeken thans de zondagsschool. Men gaat bij de vertellingen gebruik maken van de Westhill-methode. De zondagsschoolkinderen worden ingedeeld in vier groepen te weten: vijfjes, kleintjes, junioren en oudsten. De verhalen worden op leeftijdsgroepen afgestemd. Op woensdagavond is er handenarbeid voor de oudsten.
1946
Er wordt voor het eerst een kamp georganiseerd voor de zondagsschool in Doorn in het Maarten Maartenshuis. Op zaterdag 6 juli 1946 vertrekt men vanaf de Coolsingel in Roode Kruisauto’s naar Doorn. Wat een belevenis! Een belevenis die wortel schiet in Eben-Haëzer want inmiddels zijn er reeds 52 kampjaren achter de rug.
1947
Eben-Haëzer bestaat veertig jaar. Het bestuur heeft wat veranderingen ondergaan en bestaat thans uit: J. de Goede jr (voorzitter), J. Sprenger (penningmeester), A. de Kraaij, J.P. van Hoeven, G.J. Maissan, J.J. van der Sluijs, C.W. van Hoeven (secretaris), Joh. van der Sluijs (2e voorzitter), T. Wilkes, H. Poots, K.F. Maissan, J. de Goede sr. (ere-voorzitter).
1951
Op 14 juli wordt het eigengebouwde 28 meter lange en 6 meter brede clubhuis aan de Molenwaterweg geopend door de ere-voorzitter de heer J. de Goede Sr. De sigarenfabrikant Bijdendijk en Ten Hoven sturen op verzoek Havana Karakter Gloria sigaren als bijdrage voor de opening. De financiën voor dit bouwwerk zijn bijeengebracht door bijdragen en werkzaamheid van leden en kinderen, giften en gekregen materialen van tientallen ondernemingen.
1955
Voor het eerst kampen in Maarn in boerderij De Haar, waar geslapen wordt op zelfgemaakte bedden van gaspijpen, die nu nog steeds in gebruik zijn.
1957
Bij het vijftigjarig bestaan worden de 500 zondagsschoolkinderen met ieder een vriendje of vriendinnetje uitgenodigd voor een feestelijk gebeuren bij Ahoy. Er worden 400 postduiven losgelaten en de kinderen laten ballonnen de lucht in gaan.
1958
Vier Rotterdamse scheepvaartmaatschappijen schenken Eben-Haëzer fl. 10.000,- waarvoor een houten barak wordt gekocht. Bereidwillige handen doen de rest en plaatsen deze barak als ons eerst kamphuis in Maarn.
1965
Het aantal kinderen op de vijf zondagsschoolafdelingen Molenwaterweg, Van Speykstraat, Ruivenstraat, Bieslandstraat en Graaf Florisstraat, loopt terug van rond de 500 tot net boven de 200. Ook worden zondagsschooldiensten gehouden in het Kinderhuis aan de Van Speykstraat.
1966
Het bestuur van Eben-Haëzer bezint zich en de Heer geeft drie zaken aan:
1. Meer persoonlijke verdieping in Zijn Woord.
2. Niet alleen het kind, maar het hele gezin benaderen.
3. Naast geestelijke, ook sociale bewogenheid.
Inmiddels heeft Eben-Haëzer ook een mededelingenblad De Gong. De eerste kampen voor gezinnen komen van de grond en men start op vrijdagavond, enkele keren per maand, diensten met volwassenen aan de Molenwaterweg.
1970
De reisclub van Eben-Haëzer verblijft jaarlijks een weekje in Staudernheim in Duitsland. Aldaar zijn contacten ontstaan met een groepje weeskinderen van broeder Marx. De kinderen brengen op kosten van de reisclub jarenlang een weekje door in een van de kampen in Maarn.
1971
De eigenaar van de grond waarop ons kampgebouw in Maarn staat wenst de grond te verkopen en geeft Eben-Haëzer een optie tot koop tot 31 januari 1971. Het bestuur vraagt de Heer om wijsheid. Wat te doen? Hoe komen we aan ongeveer fl. 100.000,- om de grond te kopen? Wel de Heer geeft Eben-Haëzer een oplossing. Een vooraanstaand predikant geeft ongevraagd zijn medewerking en een fonds zegt in plaats van fl. 25.000,- het dubbele toe. Dank U Heer! U weet het vervolg al. De grond wordt aangekocht.
1972
Voor de eerste keer wordt in EH in ons clubhuis aan de Molenwaterweg een dienst gehouden, waarin kinderen worden opgedragen. Het werk wordt uitgebreid met een zesde zondagsschoolafdeling aan de Barkasstraat in het Witte Dorp. Aan de vraag van de Gereformeerde Kerk om medewerking te verlenen aan de diensten voor volwassenen in buurthuis De Vink in de Vinkenstraat, wordt na vele gesprekken en gebed gehoor gegeven. Gevolg is dat de afdeling Ruivenstraat wordt gesloten.
1973
EH-leden laten zich dopen door onderdompeling in de Baptistenkapel in de Proveniersstraat in een dienst van de Volle Evangelie Gemeente. Anderen laten zich dopen bij Johan Maasbach in Den Haag. Er worden bijbelstudieavonden gestart in ons clubhuis aan de Molenwaterweg.
1974
De kapel in Maarn wordt geopend door de heer F. Erkens sr. De eerste fl. 10.000,- van de gemeente Rotterdam voor het bouwen van nieuwe slaaphutten is binnen en vervolgens zegt het Kinderpostzegelfonds fl. 100.000,- toe, waarvan de helft als renteloze lening. De firma Bredero NV levert de geprefabriceerde hutten aan en de medewerkers van EH zetten ze in elkaar. Men gaat een voorzichtige start maken met volwassenendiensten op enkele zondagsschoolafdelingen.
1975
De slaaphutten in Maarn worden met man en macht in gereedheid gebracht en tot volle tevredenheid gebruikt. De diensten in buurthuis De Vink worden voortgezet in de aula van de Christelijke LTS aan de Gordelweg, maar thans uitsluitend onder verantwoordelijkheid van EH.
1976
De afdeling Bieslandstraat wordt gesloten en de vrijdagavonddienst wordt beëindigd. Na een buitengewone ledenvergadering gaat Eben-Haëzer zelf de doopdiensten organiseren en het avondmaal bedienen. Ondanks de diepe meningsverschillen over deze onderwerpen blijft de vereniging in stand en gaat het bestuur nadenken over gemeentevorming. De collecte “Jantje Beton” levert de kas van EH ruim fl. 2000,- op.
1977
Het bestuur en de leden van Eben-Haëzer bezinnen zich op de onderwerpen huwelijk en echtscheiding. Over deze zaken blijkt bijna algemene eenstemmigheid te bestaan. Het zeventigjarig bestaan van de vereniging wordt gevierd met een musical in Maarn en aan het bestuur wordt een jubileumgift van ruim fl. 77.000,- ter hand gesteld.
1978
Op Hemelvaartsdag wordt de eerste ontmoetingsdag in ons kampcentrum in Maarn gehouden en ‘s middags is er een dienst met avondmaal in de kapel. De zondagsschoolafdeling Barkasstraat wordt medio dit jaar gesloten.
1979
De laatste echte zondagsschoolafdeling aan de Molenwaterweg wordt gesloten. Het clubhuis wordt verkocht aan de gemeente Rotterdam. De statuten van de vereniging worden aangepast aan de gemeente die vanuit de vereniging is ontstaan, door het leergezag onder te brengen bij de voorganger. De heer C. van Hoeven is de voorganger van de gemeente en de heer J. de Goede mede-voorganger. De verantwoordelijkheid voor geestelijke zaken ligt vanaf dit moment bij de voorganger. De naam van de vereniging wordt: Eben-Haëzer, vereniging voor evangelisch jeugd-en volwassenenwerk te Rotterdam.
1980
Het oude kamphuis wordt direct na de zomerkampen afgebroken en de grond wordt bouwrijp gemaakt voor het Goede Huis. Het geld – het is bijna niet te geloven- is weer aan het binnenstromen. Van de gemeente Rotterdam fl. 75.000,- en van het Kinderpostzegelfonds een renteloze lening van fl. 45.000,-. De inspanningen die door de leden worden geleverd zijn niet in geld uit te drukken.
1981
Opening van het Goede Huis in Maarn op 27 juni met vele genodigden die kijken naar een bouwmusical en een doopdienst kunnen bijwonen.
1982
UR-Nederlands, een uitgave van het EH-depot gaat van start. De actie van EH voor het Joods Nationaal Fonds heeft geresulteerd in een bos van 3000 bomen, die geplant zijn in het Eben-Haëzerbos, gelegen tegenover de berg Tabor, in de nabijheid van Nazareth. Ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de vereniging worden de plannen bekend gemaakt voor de bouw van een nieuw verenigingsgebouw aan de Jacob van Akenstraat. Voor de eerste keer in de geschiedenis vindt er geen kerstfeestviering meer plaats.
1983
Het verenigingsgebouw, dat later de naam De Aker krijgt, wordt in mei feestelijk geopend. Wat zijn we rijk in geestelijke en in materiële zin.
1984
Er worden vrijdagavonddiensten gestart in De Aker voor de buurtbewoners. De organisatie ervan wordt in het nieuwe jaar gestaakt.
1987
Het tachtigjarig bestaan wordt aangegrepen om De Aker uit te breiden met een drukkerij, een studio en een “huiskamer”.
1991
Het mededelingenblad van EH, ook wel het EH-blad genoemd (en daarvoor De Gong geheten), wordt opgenomen in de mededelingenkatern van het EH-magazine, dat acht keer per jaar aan ieder lid zal worden verstrekt.
1993
De statuten van de vereniging worden aangepast aan de gegroeide verhoudingen tussen gemeente en vereniging. Het doel van de vereniging wordt: het op organisatorisch vlak ondersteunen van de gemeente Eben-Haëzer te Rotterdam. De naam van de vereniging wordt ingekort tot: vereniging Eben-Haëzer.
1994
Er worden vier nieuwe “luxe” half steen/half hout slaaphutten in Maarn gebouwd, bestemd voor het “vaste personeel” daar.
1997
EH bestaat negentig jaar. Wat heeft de Heer de vereniging gebruikt om Zijn Woord te brengen waar nodig was. EH mocht daarvoor een kanaal zijn. Vanaf het midden van de jaren zestig, kijkt u maar naar de jaartallen hierboven, is het voor velen een hectische tijd geweest. Sommige leden haakten af, omdat ze het niet eens waren met de weg die Eben-Haëzer ging. Sommigen raakten in vertwijfeling. Toch is er binnen Eben-Haëzer altijd ruimte geweest om anders te denken dan de meesten. Soms werden de andersdenkenden weleens aangevallen, soms werden de geloofsverschillen bijgelegd, soms ook niet en soms leidde dat uiteindelijk tot het vertrek van mensen uit ons midden.
Het bestuur bestaande uit Ger de Goede, Frans Erkens sr., Gert Polman, Henk Vat en Hans Maissan neemt na 25 jaar als bestuur te hebben gefunctioneerd afscheid en dragen de verantwoordelijkheid over aan een jongere generatie.
1999
Het bestuur onder leiding van Jan de Goede neemt het besluit om alle huisjes van het recreatiecentrum te Maarn te renoveren, hiervoor is een forse investering benodigd. De leden wordt gevraagd hiervoor extra geld beschikbaar te stellen het bestuur zorgt er tevens voor dat er allerlei andere acties en activiteiten worden ontplooid om het benodigde budget te vergaren. Er wordt een eerste proef gestart door de oude ‘Prinsessenhof’ (huisje 14) te slopen en hier het huisje ‘nieuwe stijl’ in de praktijk te bouwen en te ontwikkelen.
2000
Er wordt besloten tot een 2e pilot waarbij de details en de opbouw van de huisjes in algemene zin vast moeten worden gesteld voor de gehele renovatie. Huisje 23 zal hiervoor worden aangepakt. Er wordt besloten het casco van het volledig houten huisje voor een groot deel her te gebruiken. De onderzijde wordt afgezaagd en er wordt een gemetselde borstwering aangebracht nadat er een betonvloer is gestort op de blokfundering. Het dak van het huisje wordt voorzien van speciale isolatieplaten die onder afschot worden aangebracht. De binnenzijde van het huisje krijgt een indeling middels gipswanden en wordt voorzien van nieuwe installaties die grotendeels in deze wanden worden weggewerkt. De renovatie van de huisjes kan daarna van start. Elk jaar kunnen nu een aantal huisjes direct na de zomerperioden worden gedemonteerd om gerenoveerd te worden.
2001
Het bestuur besluit dat het noodzakelijk is om de keuken in het ‘Goede huis’ te vervangen en op die manier te zorgen voor een professionele keuken waar voor circa 140 mensen een warme maaltijd kan worden bereid. Door fondsen aan te schrijven wordt een groot deel van de benodigde € 85.000,- op deze wijze ingezameld. Direct na de zomer wordt gestart met de sloop en de bouw.
2002
De nieuwe keuken wordt feestelijk in gebruik genomen. Langzaam wordt ook duidelijk dat de twee besturen van de vereniging Eben-Haezer en de stichting EH-depot in de loop van de tijd te veel uit elkaar zijn gegroeid en er daardoor ook spanning is komt te staan op de onderlinge samenwerking en functioneren. Langzaam en stapje voor stapje beginnen hier de eerste gesprekken over een wijziging van de invulling en verantwoordelijkheden van beide rechtspersonen.