De bestudering van Het Woord kreeg in ons midden een grote plaats. De concordante bijbelvertaling werd een grote steun. Die ’concordante vertaling’ zet in het Nieuwe Testament consequent hetzelfde vertaalwoord voor hetzelfde Griekse woord in de grondtekst. Zodoende wordt ’inleg’ uitgesloten!
Bovendien gingen onze ogen niet alleen open voor een juist woordgebruik, maar ook voor een juiste ’Schriftindeling’ (of: ‘Schriftopbouw’). Galaten 2:7-11 is daar onder meer een sleutel voor! Daar gaat het niet om een ’taakverdeling’ tussen de steunpilaren van de gemeente te Jeruzalem: Jacobus, Cefas en Johannes enerzijds en Paulus, de apostel van de natiën en Barnabas, anderzijds! Maar met een broederhand wordt bezegeld, dat Petrus en de andere apostelen met het ’evangelie van de besnedenen’ naar de besnedenen gaan en Paulus en Barnabas met het ’evangelie van de voorhuid’ naar de natiën gaan!
Het gaat, hoe vreemd het ook mag klinken, niet om één en hetzelfde evangelie van het Koninkrijk, waarmee alle apostelen ten behoeve van Israël waren belast, maar om twee ’verschillende’ evangeliën van dezelfde Here aan twee ’verschillende’ doelgroepen, n.l.:
- het evangelie van het (komende) Koninkrijk en de (weder)komst van de Messias voor Israël, en
- het evangelie van de genade Gods, waarmee Paulus als ’heraut’ de gemeente, die het lichaam van Christus is, uitroept uit de natiën!
Helaas heeft men het onderscheid (tussen deze twee verschillende evangeliën van dezelfde Heer voor de twee verschillende doelgroepen) niet gemaakt, maar vatte deze uitdrukkelijke afspraak op als ’taakverdeling’ in de zin van: ’Jullie die kant uit en wij deze!’ Zo kwam men tot vermenging i.p.v. onderscheiding van beide evangeliën !
Gerechtvaardigd door Zijn bloed… verzoend door de dood van Zijn Zoon…, gered in Zijn leven’ (Romeinen 5:8-11).
’Als je met Paulus begint, kom je alles tegen!’
Op de universiteit zegt men weleens tegen de studenten: ’Als je met Paulus begint, kom je alles tegen!’
Wij weten niet wat de docent daar precies mee bedoelt. Wij weten wel uit het Woord, dat wij door Paulus ’alles tegenkomen’, waarvan wij allen in de loop van de eeuwen danig zijn afgeweken! Daarom menen docenten zelfs, dat zij het ’beter weten dan Paulus’.
In ’Eben-Haëzer’ menen wij dat niet! Voor zover wij kunnen, volgen wij Paulus na, zoals hij de Heer navolgde! Wij willen geen leringen van mensen meer volgen, maar het evangelie zoals Paulus dat in opdracht van Christus Jezus moest verkondigen aan de natiën. Dus… aan u en mij als niet-Joden!
Ons werd duidelijk, dat de Here Jezus Zijn discipelen naar de verloren schapen van Israël zond en ’het brood van de kinderen niet aan de honden’ gaf.
Paulus zegt in Romeinen 15:8:
’... dat Christus ter wille van de waarachtigheid Gods een Dienaar van de besnedenen geweest is, om de beloften aan de vaderen gedaan, te bevestigen’.
Maar op de weg naar Damascus werd Paulus geroepen tot een uitverkoren werktuig om Zijn naam te brengen voor heidenen en koningen en kinderen Israëls.
Daarom wijken wij geen tittel of jota af van het evangelie van de genade Gods, dat hij als apostel van de natiën moest verkondigen.
Paulus zegt in 1 Corinthiërs 15:1-3 opmerkelijke zaken:
’Ik maak u bekend, broeders, het evangelie, dat ik u verkondigd heb, dat gij ook ontvangen hebt, waarin gij ook staat, waardoor gij ook behouden wordt, indien
gij het zó vasthoudt, als ik het u verkondigd heb, tenzij gij tevergeefs tot geloof zoudt gekomen zijn.’
Paulus zegt in 1 Corinthiërs 15:22-28:
’Want evenals in Adam allen sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden’.
Er staat ’allen’; men leest: ’alle gelovigen’!
Daar kan men zomaar, naar willekeur: ’alle gelovigen’ van maken en ’alle anderen niet’. Paulus bedoelt heus met ’evenals in Adam allen sterven’, sterven echt alle mensen! Gelovig en ongelovig! En met: ’zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden’ bedoelt hij niets meer of minder dan alle mensen: gelovigen èn ongelovigen!
Maar… niet tegelijk!
Daarom zegt hij-’ieder in zijn eigen rangorde’:
- Christus als Eersteling;
- Vervolgens die van Christus zijn bij Zijn komst (parousia);
- Daarna de voleinding, wanneer Hij het Koningschap aan God, de Vader overdraagt - de laatste vijand, de (tweede) dood, onttroont en Zich onderwerpt aan Hem, Die Hem alles onderworpen heeft, opdat God zij alles in allen.
Ten slotte willen wij u, naast alle andere Schriftplaatsen, wijzen op Colossenzen1:15-21 waar geschreven staat:
’door Hem, vrede gemaakt hebbende door het bloed Zijns kruises, alle dingen weder met Zich te verzoenen…’